Zwężenie tętnicy szyjnej

Zwężenie tętnicy szyjnej

Co to jest udar?

Po chorobach układu krążenia i nowotworach udar jest trzecią najczęstszą przyczyną zgonów w Austrii. Co roku około 20 000 Austriaków doznaje udaru, co oznacza jeden udar co 6 minut. Dotyka 6% populacji w wieku od 65 do 74 lat. W grupie wiekowej powyżej 75 lat jest to ponad 10% populacji. Udar jest wynikiem nagłego zaburzenia krążenia w mózgu lub krwawienia. Może to prowadzić do trwałego uszkodzenia tkanki mózgowej, która jest bardzo wrażliwa na brak tlenu.
Udar może być spowodowany przez:

• nagły brak dopływu krwi do mózgu spowodowany niedrożnością naczynia w mózgu. Przyczyną takiej niedrożności mogą być skrzepy krwi odprowadzone z serca lub zwężenie tętnic szyjnych (zwężenie tętnic szyjnych) lub samo zwężenie (zwężenie), które często jest spowodowane przez wapń (miażdżyca).W 80% przypadków zmniejszony przepływ krwi jest przyczyną udaru mózgu (zawału niedokrwiennego mózgu).
• krwawienie do tkanki mózgowej spowodowane pęknięciem naczynia krwionośnego.
  Przyczyną tego jest zwykle wysokie ciśnienie krwi lub wrodzona
  malformacja naczyniowa (tętniak). Nazywa się to krwotokiem mózgowym i odpowiada za udar (udar krwotoczny) w 20% przypadków.
  Czynniki ryzyka to: wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, palenie tytoniu, otyłość, utrzymujący się wysoki poziom cholesterolu we krwi, stres i brak ćwiczenie.

Jakie są objawy ostrzegawcze?

Wczesne oznaki lub objawy choroby często pojawiają się przed udarem, które są spowodowane przejściowymi zaburzeniami krążenia w mózgu i zwykle ustępują po minutach lub godzinach. Objawy te to: zaburzenia widzenia, zaburzenia mowy, paraliż rąk lub nóg, tymczasowe podwójne widzenie. Są sygnałami alarmowymi (znacznie zwiększone ryzyko udaru) i wymagają pilnego wyjaśnienia lekarskiego, ale należy również zbadać tętnicę szyjną, jeśli cierpisz na zwapnienia (miażdżycę) w innych częściach ciała, ponieważ miażdżyca nie wybiera konkretnego obszaru, wpływa na cały organizm.

Zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej po lewej stronie
 

Jak rozpoznać zwężenie tętnicy szyjnej?

Tętnice szyjne (arteria carotis) bada się pod kątem zwężenia za pomocą ultrasonografii (doppler, ultrasonografia duplex) lub też za pomocą prezentacji naczyniowej (angiografia lub rezonans magnetyczny - MRT). Można zidentyfikować i ocenić niebezpieczne zwapnienia i wynikające z nich zwężenia w naczyniach szyi. Dodatkowo należy przeprowadzić dokładne badanie fizykalne, zwracając szczególną uwagę na nadciśnienie tętnicze i zaburzenia rytmu serca.
W przypadku stwierdzenia większego stopnia ucisku z objawami opisanymi powyżej lub bez objawów, operacja tętnicy szyjnej należy przeprowadzić (indywidualnie od 60% zawsze od 70%).
Bez operacji wyniki są znacznie gorsze, a zwapnienie postępuje, czemu można zapobiec lub wyleczyć operację. W ostatnich latach rozwinięto zwężenie tętnicy szyjnej za pomocą cewnika balonowego i wprowadzenie wspornika naczyniowego (stentu) jako alternatywę dla operacji, która jest stosowana w niektórych przypadkach. Decyzję o umieszczeniu stentu podejmuje się interdyscyplinarnie.

Jak przebiega operacja?

Podczas operacji tętnicę szyjną odsłania się przez małe nacięcie w szyi, a następnie usuwa się zwężenie poprzez oddzielne usunięcie cylindrów z wapniem z obu naczynia (tętnica szyjna wewnętrzna i zewnętrzna) . Podczas operacji przepływ krwi do mózgu jest stale monitorowany. Zabieg wykonywany jest zwykle w znieczuleniu splotowym, czyli przy wybudzonym pacjencie i przy użyciu techniki mikrochirurgicznej (z lupami). Pod koniec operacji jako kontrolę wykonuje się prześwietlenie operowanych naczyń (angiografia). Ogólnie rzecz biorąc, jest to nieskomplikowana procedura (ryzyko operacji poniżej 2%), która leczy objawowe zwężenia i działa profilaktycznie w przypadku bezobjawowych zwężeń. Dla pacjenta oznacza to, że jest chroniony przed złymi skutkami udaru lub że można zapobiec dalszym zdarzeniom już po tym, jak zdarzenie miało już miejsce.

Śródoperacyjne badanie z kontrastem po usunięciu zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej

Jak przebiega leczenie pooperacyjne?
Czy istnieje intensywna kontrola krążenia, aby zapobiegać wykolejeniom lub im przeciwdziałać (głównie wpływa na ciśnienie krwi). Nici zwykle nie trzeba usuwać - same się rozpuszczają. Pobyt w szpitalu pooperacyjnym trwa zwykle 4-5 dni.

Jak wygląda opieka pooperacyjna?

Faza rekonwalescencji przed rozpoczęciem pracy trwa około 3 tygodni. Unikaj forsownego wysiłku. Regularne kontrole wyniku operacji i przeciwnej strony muszą być przeprowadzane przez odpowiedniego lekarza za pomocą ultrasonografii duplex. Początkowo po 3 miesiącach, później co 12 miesięcy.

Jeśli po operacji wystąpią następujące objawy, należy natychmiast poinformować lub skonsultować się z lekarzem:

• Zmiany w ranie pooperacyjnej (obrzęk, zaczerwienienie, ból)
• Fieber  38°C
• Gefühlsstörungen oder Schwäche an Armen oder Beinen

Was können Sie selbst tun?

Die Operation ist nur ein Teil der Therapie! Alle anderen Erkrankungen und Risikofaktoren für Arterienverkalkung (Rauchen, Bluthochdruck, Diabetes, Stress, erhöhte Blutfettwerte und Übergewicht) müssen eingestellt bzw. medikamentös behandelt werden. Die von der Klinik oder dem Hausarzt angesetzten Medikamente dürfen nicht selbstständig abgesetzt werden.

Autor: Dr. Andreas Franczak, specjalista chirurgii, chirurgii naczyniowej i chirurgii wisceralnej

Artykuły prasowe